دریای تلخ

عشق یعنی یک فنجان چای گرم میان سرمای استخوان سوز آبان ،

وقتی بادهای سرد امانت نمی دهند ....

 

پ ن : تولدم 17 آبان بود و یکم دیر شد ...

دریای تلخ...

تابستون بود که از افسردگیم غر میزدم و میخواستم سر زمین و زمان خودمو خالی کنم . من از یک نواختی متنفرم ! همین باعث میشه یک نواختی ازم یه آدمی بسازه که هی کس جلو دارش نیست . جالبه هیچ راهی هم نمیشناسم که زندگیمو از این یک نواختی دربیاره .    متنفرم از نظر های روانشناسی که میگن تو اتفاقات یک نواختی که برات میوفته ، باید دیدتو تغییر بدی تا زندگیت تبدیل به یه چیز مهیج بشه :/ سال جدیدی و تو زندگیم شروع کردم . نمی ذارم این هم مثل سال قبلی به یغما بره ! بلاخره که یه راهی پیدا می کنم زندگیم از این حالت دربیاد! ") دریای تلخ...

میگن عدم تمرکز باعث هجوم افکار مختلف میشه و باعث میشه بدتر گیج بشی و به دست اوردن تمرکز از این هم سخت تر بشه.. این دقیقا اوضاعیه که من توی روز های تعطیل تجربه می کنم . هی فکر و خیال می کنی بعد میبینی همون دو سه تا دلخوشی ای که داشتی الان به درد لای جرزم نمی خورن..نتیجه اخلاقی : هیچ وقت توی تعطیلات بیداری و تجربه نکنید..سعی کنید بخوابین")

دریای تلخ...

تابستون نعمت بزرگیه...وقتی نداریش میفهمی ! میدونی وضعیت بحرانی یعنی چی؟ یعنی حدود پونصد شونصد کار بریزه رو سرت و تو نمیدونی کدوم کار رو اول انجام بدی. میدونی مشکل بزرگتر کی رخ میده؟ دقیقا زمانی رخ میده ک به هیچ کدوم از کارهایی که به اجبار قراره انجام بدی علاقه ای نداری. دارم به زمین و زمان لعنت میفرستم ، و میدونی چیه ؟ دلمم نمی سوزه...هیچ جای روحمم به قول ادبیاتمون بهم تلنگر نمیزنه که هوی ! داری اشتباه نظر میدی ، داری از زیر مسئولیت در میری..مسئولیتی که به زور به آدم تحمیل بشه رو فقط باید گذرا کار کرد و بعد عین دستمال مچاله انداخت دور. خوبه اینجا هست..خوبه و دریای تلخ...